Con axuda de tabletas e dispositivos móbiles esta exposición conquista, grazas a Acción Cultural Española (AC/E), a sala de exposicións de Pazo da Cultura e descóbrenos o universo creativo da autora, Premio Nacional de Ilustración 2010, nunha exposición na que o visitante se converte en protagonista.

O innovador proxecto rompe cos límites expositivos e descóbrenos dunha maneira orixinal e pioneira no noso país o traballo desta ilustradora. Unha aventura gráfica que nos achega de maneira diferente ao seu mundo de claroscuros, predominado por tonalidades acromáticas onde as sombras e as luces están realizadas con precisos trazos de lapis de carbón.

Do 13 de decembro ao 24 de febreiro.

Programación xaneiro 2019 organizada polo Cineclube Pontevedra.

Colaboran: Det Danske Filminstitut e Institut Français.

CARL THEODOR DREYER (1889-1968)

“Dreyer é, se cadra, con Eisenstein, o único cineasta cuxa obra iguala a dignidade, a nobreza, a potente elegancia das obras mestras da pintura, non só porque se inspira nelas, senón, máis en concreto, porque reencontra o seu mesmo misterio nunha profundidade estética semellante. Non teñamos ningunha falsa modestia con respecto ao cinema: un Dreyer pódese comparar cos grandes pintores do Renacemento italiano ou da escola flamenca…» (André Bazin, 1952)”

MARTES 8

A PAIXÓN DE JEANNE D’ARC
La Passion de Jeanne d´Arc, Carl Theodor Dreyer, 1928, 110 min., VOSE, muda.

Guerra dos Cen Anos, séculos XIV e XV. En 1431, a moza Jeanne d’Arc, despois de conducir as tropas francesas á vitoria, é arrestada e acusada de bruxaría. Ela declara ter recibido de Deus a misión de salvar Francia, pero é procesada e condenada a morrer na fogueira.

Considerada coma un dos cumios da creación cinematográfica mundial, La Passion de Jeanne d’Arc rodouse case na súa totalidade en interiores, sen maquillaxe e con luz natural. Dreyer bautizou o primeiro plano como forma de narración auténtica e maxistral para expresar a dor da vítima e o acoso despiadado dos seus verdugos.

Dreyer conseguiu coa actriz Maria Falconetti «a reencarnación da mártir», elevando o filme a unha altura dramática que nin sequera o cinema sonoro puido nunca acadar. Soubo atopar unha linguaxe visual propia que non respondía a ningunha corrente artística ou fílmica coñecida ata o momento.

MARTES 15

VAMPYR

Vampyr, der Traum des Allan Grey, Carl Theodor Dreyer, 1932, 68 min., VOSE

Baseado libremente no clásico relato de terror vampírico Carmilla, de Sheridan Le Fanu, Vampyr presenta unha viaxe a medio camiño entre o real e o sobrenatural, a partir do hipnótico pesadelo do mozo Allan Grey. Do mesmo xeito que Carmilla influíu no Drácula de Bram Stoker e nas máis modernas historias de vampiros, a influencia de Vampyr no horror cinematográfico non deixou de medrar ao longo dos anos.

MARTES 22

DIES IRAE

Vredens Dag, Carl Theodor Dreyer, 1943, 110 min., VOSE

Dinamarca, 1623. En plena caza de bruxas, Absalom, un vello sacerdote, promete a unha muller condenada a morte que salvará a súa filla Anne da fogueira se a moza accede a casar con el. Segundo a lei, as descendentes das bruxas deben arder tamén nunha pira. Meret, a anciá nai de Absalom, desaproba dende o principio ese matrimonio. Cando Martin, o fillo de Absalom, regresa á casa para coñecer a súa madrastra, namorará dela e ambos os dous compartirán unha relación prohibida que terá consecuencias inesperadas.

MARTES 29

ORDET

Ordet, Carl Theodor Dreyer, 1955, 125 min., VOSE

1930, nunha comunidade de Jutlandia, Dinamarca. O ancián Morten Borgen, pai de tres fillos, trata de sacar adiante a súa granxa. Un dos seus vástagos, Ander, está namorado dunha moza dunha familia rival. Outro, Mikkel, agarda que a súa muller, Inger, dea a luz o seu terceiro fillo. O último, Johannes, é un estudante de teoloxía que de tanto estudar e identificarse con Xesucristo é considerado un tolo polos seus veciños.

Ordet é a grande obra mestra do cinema relixioso de todos os tempos, e o filme máis redondo do director danés Carl Theodor Dreyer, que obtivo o León de Ouro en Venecia. O cineasta adaptou unha obra teatral de Kaj Munk, pastor protestante, sobre a relación entre ciencia e relixión, e o poder da oración. A cinta, rica en reflexións antropolóxicas, é herdeira directa da preocupación pola fe do tamén danés Søren Kierkegaard, un dos filósofos fundamentais do XIX.

Asóciate!

O Cineclube Pontevedra é unha asociación sen ánimo de lucro cuxo funcionamento e financiamento depende fundamentalmente das achegas económicas que realizan periodicamente as súas socias e socios, cara a quen están dirixidas as súas actividades. Asóciate!

Unha selección de 20 fotografías do proxecto de José Chas, algunhas delas inéditas no blogue, realizadas entre 2012-2018 e que inclúen fábricas localizadas nas catro provincias galegas.

Poderase visitar no Pazo da Cultura de Pontevedra ata o 24 de febreiro de 2019 no horario habitual de apertura: Martes a venres de 18 a 21h. Sábados de 12 a 14 e de 18 a 21h. Domingos de 12 a 14h. Luns, pechado.

Paralelamente á exposición celebrarase unha charla-coloquio aberta ao público sobre o proxecto. Nela abordarase a temática da ruína industrial desde unha perspectiva multidisciplinar (histórica, arquitectónica e artística) e contará coa participación de Xoán Carmona Badía, catedrático de Historia e Institucións Económicas da USC, Cristina García Fontán, doutora arquitecta e coordinadora do Grao en Paisaxe da UDC e Manuel Sendón Trillo, profesor de fotografía na Facultade de Belas Artes de Pontevedra. Será o xoves 17 de xaneiro de 2019 na Casa dá Luz de Pontevedra ás 19:30 h.

+info. en memoriaindustrialengalicia.wordpress.com

A programación de teatro para público familiar DOMINGOS DO PRINCIPAL, promovida polo Concello de Pontevedra e coordinada por Teatro Akatro volve de novo. Un ano máis o Teatro Principal de Pontevedra acollerá unha selección dos mellores espectáculos para público familiar. O éxito da programación Domingos do Principal enche o teatro de risas, berros e emocións, e por suposto de público, o que nos obrigaba a por na maioría das funcións o cartaz de “Non hai billetes”. Por esta razón o Concello de Pontevedra acordou, como ano pasado, duplicar as funcións e programar pases de mañá e tarde.

7 compañías farán 17 funcións ao longo de 7 domingos e 3 luns desde o 20 de xaneiro ata o 10 de marzo de 2019, sendo as funcións dos domingos para público familiar e as dos luns para escolares.

A pretensión de Domingos do Principal é ofrecer actividades teatrais destinadas a publico familiar, buscando a calidade e variedade tanto nos temas como nas técnicas utilizadas e valorando especialmente as idades ás que van dirixidas, xa que Domingos do Principal conta cun público fiel de todas as idades chegado dende Pontevedra e a súa comarca, así como o Morrazo, Arousa e Vigo.

Este ano, unha vez máis, haberá dobre función, de mañá e de tarde. As funcións serán ás 12:00h e ás 18:30 h para público familiar no Teatro Principal de Pontevedra.

Prezo abono: desde 21 €.

Domingos do Principal – Abono Mañá

Domingos do Principal – Abono Tarde

Chega unha nova edición de Noites Abertas. E van vinte. Moito se ten andado e aprendido nestas dúas décadas. Se na primeira edición o programa municipal de ocio xuvenil contou cunha oferta de 13 actividades diferentes, coa colaboración de 9 asociacións e unha empresa e un orzamento de 6.000 euros; hoxe temos por diante un programa de 96 actividades (e 234 sesións diferentes), con 161 monitores/as, 1 director de actividades, 5 persoas de control de instalacións; 2 axentes e unha estudante en prácticas de Igualdade; a colaboración de 21 asociacións e clubs deportivos e 18 pemes e emprendedores.

Os datos foron postos enriba da mesa polo concelleiro de Xuventude, Alberto Oubiña durante a presentación de Noites Abertas 2019, que terá lugar en 14 espazos diferentes entre o vindeiro venres 25 de xaneiro e o sábado 6 de abril. Un total de 9 fins de semana (18 sesións) nas que os mozos e mozas de Pontevedra terán a posibilidade de participar, de balde, nunha chea de actividades de lecer, musicais, deportivas, colaborativas e formativas e que como non pode ser doutro xeito inclúe novidades. Neste senso Alberto Oubiña apuntou: a colaboración co Salón do Libro Infantil; Cantos de taberna para a mocidade e o obradoiro Fai do teu can un artista.

O abano da oferta é moi amplo, nela atópase dende actividades deportivas (tenis de mesa, fútbol gaélico, quidditch..) até obradoiros de manualidades (crear haikus ilustrados, estampado de camisetas, artesanía en papel…); dende actividades musicais (batería, creación de APPs, música electrónica…) até obradoiros de cociña (orellas de entroido, galletas, comida vegana, comida portuguesa…); dende teatro feminista até programación de videoxogos; gymkana, xogo de tronos, etc.

“O que funciona hai que tocalo o menos posible” indicou o concelleiro de Xuventude quen mantén que vinte anos despois Noites Abertas “continúa co seu espírito de rebeldía”. Unha rebeldía que ten entre os seus vimbios a aposta pola igualdade e pola integración e o respecto á diversidade.

Noites Abertas vai dirixido a mozas e mozas de 12 a 30 anos, aínda que hai actividades con idades acoutadas. A aposta pola igualdade está no ADN de Noites, subliñou Alberto Oubiña. Próbao a existencia e pulo da Comisión de Igualdade que tutela a formación das monitoras/es -para selo hai que facer un curso de igualdade- e vixía de xeito activo que as actividades programadas non sexan sexistas e que se desenvolven correctamente.

Unha edición máis Noites inclúe o programa de acompañamento á mocidade con discapacidade intelectual, coa colaboración da Asociación Xuntos.

Todas as actividades son dgratuítas aínda que hai convocatorias con prazas limitadas. Cando a demanda sexa máis que oferta, sortearanse as prazas.

Tan só 9 das 96 actividades precisan preinscrición para as que se abrirá un prazo na web de Noites Abertas. Son as seguintes: Observación astronómica no observatorio de Cotobade, “Tour Messier”; observación astronómica no miradoiro de Augasantas, Xogos de Tronos (xogo nocturno de estratexia), gymkana programable, noite no camposanto; ruta en kaiak polo Lérez, roteiro polo Gafos, escape book e rastrexo literario.

Información: noitesabertas.gal e nas redes facebook e instagram

CARTAZ NOITES ABERTAS 2019

En ‘El último bufón’, o cómico de orixe italiana Leo Bassi repasa os seus 40 anos de traxectoria teatral a través dun descubrimento realizado pola irmá de Leo, Joanna, no arquivo da Fundación Lumière en Lyon, Francia. En maio de 1896, os Irmáns Lumière filmaran ao seu bisavó Giuseppe e ao seu tío Giorgio cando ambos traballaban no Circo Rancy da mesma cidade de Lyon. Son gravacións moi valiosas, probablemente as primeiras imaxes en movemento de pallasos da historia, que nos remontan a tempo a unha era na que Europa aínda tiña toda a súa inocencia e o desexo de vivir.

‘El último bufón’ é unha reivindicación da tradición revolucionaria e antiautoritaria dos pallasos. Algo, quizais, esquecido por unha nova xeración de cómicos que conviven co Poder aceptando producir a comicidade branda dos monólogos televisivos. Nun mundo sempre nas mans dunha elite adiñeirada, crece a necesidade dun Humor popular, libre e optimista que esperte a consciencia das masas.

“Eu Leo Bassi, eu home circense e Ultimo Bufón acepto de novo as responsabilidades da miña estirpe: proclamo o inicio do levantamento bufonesco fronte á apatía ética”.

Prezo: desde 12 €. Entradas á venda en ataquilla.com na billterira da Casa da Luz (praza da Verdura) e de non esgotarse, o propio día do espectáculo unha hora antes.

+info. en pazodacultura.org

Ara Malikian presenta o seu novo espectáculo “Royal Garage World Tour” o 23 de febreiro de 2019 no Pazo da Cultura de Pontevedra.

Esta xira percorrerá os garaxes da vida de Ara polos diferentes países, facendo un percorrido sonoro polos máis variados e exóticos estilos que fraguaron a súa carreira.

En palabras de Ara Malikian:

“A miña relación cos garaxes empezou en 1976, cando estalou a guerra do Líbano. No mundo enteiro as bandas máis modernas ensaiaban en garaxes, sacaban de aí os seus sons e creaban un estilo que cambiaría a historia da música. Eu non me quería quedar sen formar parte desa movida. Eu tiña dez anos e o meu pai dicíame para convencerme:

-Imos fillo, baixemos ao garaxe, imos montar unha banda de rock como a dos Rollings. A miña banda non tiña tanto rolo como a deles, eu non me relacionaba con Keith Richards ou Mick Jagger e falabamos de Rock e música de vangarda, a min esperábame o meu tío Nono cunha trompeta abolada, o meu veciño cunha botella de anís e a miña avoa cunha mandolina… A día de hoxe sigo sen verlle o Rock and Roll pero véxolle o amor e iso é máis que suficiente.Despois viñeron outros garaxes: os alemáns, os ingleses, os parisienses, os españois… Parece ser que estou predestinado a eles. Pásanme cousas fascinantes nos garaxes…”

As butacas de mobilidade reducida están destinadas só para as persoas que acceden con cadeira de rodas. Os acompañantes deben comprar butaca aparte, pero non se reservan as de proximidade.

Entradas esgotadas.

+info. en pazodacultura.org